موومان سوم: امید

قطعه سوم بیانگر مفهوم بلند «امید» به‌عنوان کیمیای دست‌یابی به گوهر مقاومت است. این قطعه در گام دو مینور طبیعی با بهره‌گیری از ارکستر زهی با همراهی هارپ و بادی‌های چوبی شروع می‌شود و در ادامه بخش‌های دیگر ارکستر به آن اضافه می‌شود. در این قسمت نوای دردمندانه‌ انسان‌های امیدوار که در راه مقاومت و پایداری گام نهاده‌اند و سختی‌ها و ناملایمات را تحمل می‌کنند با تکنوازی ترومپت به همراه ارکستر و سپس آواز سنتی که به آن اضافه می‌شود تبیین می‌گردد. در ادامه، ارکستر با آواز پاپ و بادی‌های چوبی، افق دست‌یافتنی سعادت در سایه امید را نوید می‌دهد و سپس ارکستر و گروه کر نوای رستگاری و پیروزی را در مفهومی از طلوع ارائه می‌کنند.